خانواده‌ی افغان، سال‌ها بود ایران آمده‌بودند؛ پدر خانواده، فوت شده‌بود؛
مادر، زهرا ابراهیمی نام داشت و ۴۰ ساله بود.
درآمد مادر ۵۰۰ هزار تومان؛ پسر ۱۵ ساله‌ی خانواده، به خاطر جواب کردن صاحبخانه، ترک تحصیل کرده و توی اتوبان بهشت زهرا، گلفروشی می‌کند.
(اتوبان پر از بچه‌های گلفروش است؛ وقت نشد با آن‌ها حرف بزنیم؛ خودش یک پروژه شناسایی جداست)
وضعیت خانه زندگی شان خوب نبود؛ تلویزیون و گیرنده دیجیتال، یخچال، یه کمد داخل اتاق، همین.
پسر دیگر، مصطفی، ۱۳ ساله، مدرسه می‌رود.
سه دختر هم دارند که ازدواج کرده‌اند و در روستاهای اطراف، زندگی می‌کنند.
