نفرآباد یکی از محله‌های قدیمی شهرری است که از شمال به میدان شهرری و از جنوب به بلوار سلمان فارسی می‌رسد. نفرآباد را به علت مهاجرت یکی از تیره‌های استان فارس در زمان صفوی به نام نفر به این اسم نامیدند. این منطقه را می‌توان حقیقتاً هسته اصلی شکل‌گیری شهرری دانست و قابل‌انتظار است که بافت این منطقه قدیمی و نمای آجری و معماری بسیاری از خانه‌ها ردی از تاریخ تهران قدیم را با خود به همراه داشته باشد.
هرچند به‌این‌علت که منطقه در طرح تخریب است (برای پارکینگ حرم)، خانه‌های زیادی تبدیل به مخروبه و خالی از سکنه شده‌اند؛ البته در میان این بافت تاریخی، خانه‌های ساختمانی هم دیده می‌شود. محله دسترسی به برق، گاز و آب شرب دارد؛ اما فاقد سیستم فاضلاب شهری است و به علت اینکه آب فاضلاب خانگی مستقیماً در جوی‌های بیرون از خانه جاری می‌شود، ازنظر بهداشتی نیز دچار مشکل است.
ازآنجایی‌که این منطقه به حرم «حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)» نزدیک هست، مشکلی در دسترسی به مراکز درمانی به‌خصوص به خاطر وجود درمانگاه حرم، ندارد.
۲ مدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه در محله احداث شده است. همچنین دارای ۲ مسجد، ۲ حسینیه و یک پایگاه بسیج است.
این محله دارای امنیت ضعیفی است و گزارش‌هایی از آزار افراد معتاد و بزهکار به کودکان مدرسه‌ای شنیده‌شده و همچنین بر روی دیوارهای نسبتاً ویرانِ محله، ردی از آتش و ابزار استعمال مواد باقی مانده است.
ساکنین منطقه ایرانی و افغان هستند تقریباً به نسبت مساوی یا شاید با اکثریت افغان.
بسیاری از خانواده‌های افغانِ دارای معضل، خود و یا کودکانشان مشغول به دست‌فروشی و یا فال فروشی در اطراف حرم هستند؛ البته برخی کودکان هم تنها منبع اقتصادی خانوار محسوب می‌شوند و در مترو و یا حتی در کارگاه شیشه نیز درگیر چرخه‌ی کارند.
اعتیاد و خریدوفروش مواد در منطقه مسئله‌ای مشهود و نوع مواد مصرفی، صنعتی و سنتی است.
