رویا نوزاد قربانی اعتیاد

نام: مجهول (او را رویا صدا می‌زنند)
شرح: اوردوز، ترک اعتیاد، سوتغذیه (در بیمارستانی سمت ورامین او را رها کردند و بعد به بیمارستان دیگری منتقل شد!)
سن: 4 ماهه!

معصومیت عظیم رویای کوچکِ ما، جسم نحیف زمینی‌اش را طاقت نیاورد و امروز ۱۴ خرداد ۱۳۹۵ ما را وداع گفت…
(رویا نوزادی ۴ ماهه دچار سوتغذیه بود که بعد از اوردز ناشی از اعتیاد جلوی بیمارستان رها شده بود)

گریانم،
نه برای چندماهه طفلی که با تمامیت مادیت این دنیا بیگانه بود،
نه برای روح خدایی که جنسش زمینی نبود،
نه برای تن نازنینی که روزی با رگ‌هایی بسته و سیراب از شیره‌ی افیون پیدایش کردیم،
نه برای تن پاکی که با معصومیتش وجدان جامعه‌ای را بر کفه‌ی ترازوی عدالت گذاشت.
برای انسانیت آسیب‌خورده‌ی یک جامعه گریانم،
برای رویای به خواب ابدی رفته‌ی یک دنیا،
برای کودکی لگدمال‌شده.
گریانم،
برای جامعه‌ای که کودکی‌اش را فراموش کرده.
رویا!
تو وجدان بیدار مایی.
بلند فریاد کن،
« بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ »

دیدن این قطعه فیلم از رویا نوزاد قربانی اعتیاد، به افرادی که توان روحی مشاهده آن را ندارند توصیه نمی‌شود.

 رویا ما را وداع گفت…

رویا دختر کوچکی که به دلیل سوتغذیه، و اوردز از مواد مخدر در اطراف بیمارستانی در ورامین رها شده بود، به یکی از بیمارستان‌های مرتبط با ترک اعتیاد در تهران منتقل شد. متاسفانه این کودک هیچ همراهی نداشت، و اعضای داوطلب جمعیت امام علی به نوبت پیش رویا می‌ماندند. رویای روزهای اول از شدت درد خماری از مواد مخدر به صورت بی تابانه گریه می‌کرد.  گرچه حال رویای ما رو به بهبود بود اما به دلیل سوء تغذیه شدید و ضعف شدید سیستم دفاعی و مشکلات متابولیکی و… دیروز از میان ما رفت.

نبود امکاناتی همچون همراه بیمار برای کودکانی همچون رویا، عدم قبول سرپرستی این کودکان توسط هیچ ارگان دولتی در طول دوران بستری، از جمله کمبودهایی است که در زمینه درمان این کودکان در بیمارستان‌ها با آن مواجه هستیم. چنان چه بخواهیم فراتر و به پیش از فاجعه برگردیم عدم وجود سازوکارهایی برای پیشگیری از بارداری خانواده‌هایی که درگیر اعتیاد و معضلات شدید هستند نیز روزانه بر تعداد آمار این کودکان معصوم در کشور ما می‌افزاید.

رویای قربانی اعتیاد کودک

پرده اول:

نوزاد شش ماهه‌ای که روی تابلوی بالای سرش در بیمارستان نوشته: «مجهول الهویه» نام و نشانی نداشت. تنها چیزی که دارد سوء تغذیه و اعتیاد است. در یکی از بیمارستان‌های ورامین رهایش کرده بودند. بیمارستان تجهیزات کافی برای سم‌زدایی نداشت و به همین دلیل به بیمارستان لقمان منتقل شده است. پرستاران بیمارستان «لقمان» برای آنکه پرونده‌اش را تکمیل کنند، نامی برایش انتخاب کردند: «رویا»

پرده دوم:

دو روز قبل از بستری شدن رویا، مددکاران جمعیت امام علی، نوزاد ۴ ماهه‌ای به نام «علی» را که از میزان مواد مخدر موجود در بدنش اوردوز کرده بود با اصرار بسیار در بیمارستان لقمان بستری کرده بودند. هنوز رنج و ناله‌های ترک اعتیاد علی جان مددکاران را می‌خراشید که رویا هم با همان شرایط در لقمان بستری شد.

پرده سوم:

علی در آغوش یکی از مددکاران از حال رفت و نفس نمی‌کشید. تازه داروی ضد تشنج دریافت کرده بود و مددکار خود را برای اتفاق تلخ‌تری آماده کرده بود: «هرچه تکانش می‌دادم چشم‌هایش را باز نمی‌کرد. آنی خودم را وسط سالن دیدم که پا در قدم نداشتم و سرگردان می‌دویدم به سمت ایستگاه پرستاری» پزشکان کار احیا را شروع کردند. همان موقع صدای ناله‌های رویا از اتاق کناری بلند بود: «پرسیدم رویا چرا گریه نمی‌کند و فقط صدای ناله دارد؟ دکتر گفت از شدت سوء تغذیه اشک چشمانش خشک شده»

پرده چهارم:

دست و پاهای علی در پروسه سم‌زدایی دچار گرفتگی شدید شده بود و درد امانش را بریده بود. صدای ناله‌های رویا هم حکایت از درد هولناکی در تن نحیفش داشت: «ما مانده بودیم بین دو کودک در بیمارستان که یادآور شرایط صدها کودک دیگر بیرون از بیمارستان بودند. کودکانی که ناخواسته گرفتار درد اعتیاد شده بودند.»
بیست روز مددکاران جمعیت امام علی شبانه روز کنار این دو نوزاد ایستادند و شاهد درد استخوان سوز ترک اعتیادشان بودند. علی درمان شد و نجات پیدا کرد. اما رویا رفت…

پرده پنجم:

«حوالی ظهر تلفنم زنگ خورد. قرار بود خبر بدهند که می‌توانیم رویا را به خاک بسپاریم یا نه. فهمیدم رویا واقعا مجهول‌الهویه است و قرار نیست حتی سنگ قبری داشته باشد» بعد از مرگ رویا جمعیت امام علی در بیانیه‌ای مطالبات اجتماعی خود را به نهاد ریاست جمهوری و مجلس ارائه کرد و هشدار داد که اگر به فکر ساخت فضای پیشگیری از اعتیاد و درمان و حمایت‌های پس از درمان نوزادان و کودکان و نوجوانان و همچنین مادران باردار درگیر اعتیاد نباشیم، روزی شاهد سوختن تمام رویاهای کودکانمان خواهیم بود.

پرده آخر:

۵ سال از این واقعه تلخ گذشته است. هنوز هم برای درمان کودکان درگیر اعتیاد، مددکاران جمعیت از مرکزی به مرکزی دیگر و از بیمارستانی به بیمارستانی دیگر از نهادی به نهادی دیگر می‌روند و آرام و قرار ندارند که مبادا تعلل‌های بی‌پایان، موجب مرگ و اوردوز کودکی شود یا زمینه‌ساز فروش کودک دیگری باشد.
هنوز هم در گوشه و کنار این سرزمین هستند مادران باردار معتادی که جان خود و نوزادشان در خطر است.

گزارش ایسنا

به گزارش ایسنا دو سال پیش، درهمین ایام بود که عرشیای ۴ ماهه به علت اوردوز درگذشت و امروز بعد از گذشت حدود ۲ سال، اعتیاد بازهم جان نوزاد ۴ ماهه دیگری را گرفت؛ این بار نوزادی فاقد هویت؛ «رویا» هم نامی بود که پرستاران بیمارستان لقمان تهران برایش انتخاب کرده بودند.

این تمام ماجرا نیست؛ لب خط، شوش، دروازه‌غار، دره فرحزاد پر است از آلونک‌هایی با مادران معتاد، نوزادان معتاد، کودکان و نوجوانان معتاد؛ این در حالیست که وجود کمپ‌های ترک اعتیاد نوجوانان و کودکان در کشور به شدت احساس شده و مرجع رسمی برای مداخله در امور کودکان مورد آزار قرار گرفته ناشی از اعتیاد در کشور وجود ندارد.

علاوه بر لزوم اتخاذ تدابیر عملی برای پیشگیری از بارداری زنان مبتلا به اعتیاد، در یک نگاه کلی‌تر، پس از وقوع چنین فجایع انسانی در گوشه و کنار کشور به نظر می‌رسد نیازی فوری برای اقدام نمایندگان مجلس دهم نسبت به تصویب “لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان ” که چند سالی است در مجلس شورای اسلامی بلاتکلیف مانده است، احساس می‌شود.

شایان ذکر است جمعیت مردمی دانشجویی امام علی (ع) تصمیم دارد مراسم سوگواری رویا را به منظور وضعیت هشداردهنده امنیت و سلامت کودکان ساکن در محلات حاشیه‌ای روز سه شنبه (۱۸ خرداد ماه) ساعت ۱۸ در محل باشگاه هواداران این جمعیت به آدرس: میدان انقلاب، ابتدای کارگر جنوبی، کوچه مهدیزاده پلاک ۲۴ – برگزار کند.

لینک کامل خبر:
http://isna.ir/fa/news/95031609095

مراسم سوگواری رویا

مراسم سوگواری رویا نوزاد ۴ ماهه قربانی اعتیاد با حضور اقشار مختلف جامعه در باشگاه هواداران جمعیت امام علی برگزار گردید.

نامه سر گشاده با امضای اقشار مردم

مطالبه مردم از رییس جمهور درباره رویا

(نوزاد چهار ماهه دچار سوءتغذیه، که به علت اوردز ناشی از اعتیاد جلوی بیمارستان رها شده بود و در بیمارستان درگذشت.)

برای امضای آنلاین این مطالبه، ‌به این آدرس مراجعه نمایید:

http://petition.sosapoverty.org/

متن نامه:

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

جناب آقای حجه الاسلام دکتر حسن روحانی

با سلام و احترام

احتراما مدت زیادی از مرگ رویا، نوزاد فاقد سرپرست مبتلا به اعتیاد در بیمارستان در اثر اعتیاد و مسایل ناشی از سوء تغذیه نگذشته است. فوت این نوزاد بی‌گناه که مطمئنا اولین مورد در نوع خود نبوده است، هم‌چون لکه ننگی بر پیشانی اجتماع ما حک شده و اگر تدابیری جهت ممانعت از تکرار آن به عمل نیاید، امیدی به پایان قصه پُررنج کودکان کشورمان نیز نخواهد بود. لذا خواهشمند است به عنوان ریاست هیات دولت موارد زیر به دستگاههای ذیربط عنوان و تدابیر عملی و اجرایی دستگاهها در زمینه‌های یاد شده، تبیین گردد و مراتب جامه عمل پوشاندن این تدابیر توسط نهادهای مردمی مورد نظارت قرار گیرد.

در همین جا جهت ارائه جزییات پیشنهادات، پس از ارجاع به دستگاههای ذیربط اعلام آمادگی می نماییم.

شرح سرفصل پیشنهادات:

۱. اعتیاد ام‌اخبائث تمام دردهای اجتماع امروز ماست که روز به روز گریبان زنان و کودکانمان را نیز بیش‌تر و بیش‌تر می گیرد. بدین سبب اعلام و اجرای برنامه‌های جدیِ کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای مقابله با هجمه فراگیر مواد افیونی و اعتیاد، اصل و بنیانِ نخست مطالبات ماست.

۲. تقویت سازوکارهای قانونی و اجرایی حمایت کننده از کودکان در کشور

۳. توجه به فقر و حاشیه نشینی به عنوان عناصر زاینده آسیب‌های اجتماعی، در برنامه ریزی و طراحی سیاستگذاریهای کلان کشور به عنوان یک اولویت اساسی

۴. تبیین ساز و کارهای رسیدگی به کودکان و به ویژه نوزادان مبتلا به اعتیاد و تفکیک و تعیین وظایف وزارتخانه‌ها، دستگاه‌ها و بخشها به صورت شفاف و ایجاد تعامل و همکاری صحیح میان ارگان‌های مختلف

۵. ایجاد و تقویت مکانیزم‌های پیشگیری از کودک آزاری و حمایت از کودکان و نظارت بر وضعیت کودکان در معرض آسیب در کشور

۶. توجه ویژه به وضعیت مادران باردار دارای اعتیاد

۷. توجه به سرویس‌های حمایتی و درمانی و حقوقی نوزادان بدون سرپرست و تعریف اصول رفتاری در خور شأن جامعه ایرانی – اسلامی

۸. برنامه‌ریزی جامع و اقدام فوری جهت رفع معضل سوءتغذیه کودکان ساکن مناطق فقیر و به ویژه آسیب‌دیدگان از اعتیاد

۹. تدوین و اجرای سریع سیاست‌های پیشگیرانه جهت ممانعت از افزوده شدن بر شمار کودکان مبتلا به درد اعتیاد.

امید است با دستور فوری و پیگیری شخصی حضرتعالی، امیدی واقعی برای پایان بخشیدن به این تاریک‌ترین معضل سده اخیر کشورمان پدید آید. مطمئنا اقدام سریع و موثر جنابعالی در خاتمه بخشیدن به تکرار این سرنوشت تلخ برای کودکان میهنمان می‌تواند امید بسیاری از جمله تعداد کثیری از مردم امضاکننده این نامه را تحقق بخشد.

رونوشت به: ریاست قوه قضائیه و مجلس شورای اسلامی دهم