سمینار تخصصی کودکان کار – روزهای چهارم و پنجم

پنج روز از درد و رنج کودکانی صحبت به میان آمد که به نظر می رسد در جامعه امروز کشور ما هیچ ملجاء و پناهگاهی ندارند و سرنوشت برایشان کار کردن در خیابانهای آلوده، کارگاههای نمور و کوچه های وحشت و جرم را رقم زده است و برگ برگ روزهای کودکیشان با کارهای بیهوده و آسیب رسان بی فایده و طاقت فرسا، سیاه و تباه می گردد.

در این سمینار وضعیت کار کودکان در پهنه جغرافیای خاک ایران زمین در سخنرانی ها و کارگاههای مختلف مورد بررسی قرار گرفت و ماهیت کار کودکان در جای جای استانها، تشریح شد. همچنین درباره کاستی هایی که در قوانین و مقررات برای حمایت از این کودکان وجود دارد صحبت گردیده و بر نقش سازمانهای غیر دولتی به عنوان یکی از مهمترین ارکان ایفا کننده نقش در زمینه معضلات اجتماعی تاکید شد .

گرچه در توجه و حضور در این سمینار، از طرف بسیاری از مسئولین و دست اندرکاران کم لطفی گردید و نمایندگان دستگاههای اجرایی ذیربط به جز یکی از نمایندگان مجلس، حاضر به حضور و پاسخگویی نگردیدند و به ویژه جای نمایندگان شهرداری و بهزیستی، بسیار خالی بود.

جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی(ع) که افتخار بودن در کنار بخشی از این کودکان رنج دیده را دارد، فریاد برحق کودکان کار را در قالب مطالبات زیر بیان می دارد:

1- تصویب هرچه سریع تر لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان.

2- شفاف شدن رویه ها و تبیین دقیق مسئولیت های دستگاهها و ارگانهای دولتی و شهرداری ها.

3- تغییر روشهای برخورد ارگان های ذیربط با کودکان کار و خیابان در سطح شهر به عنوان معلولین آسیب های اجتماعی و پرداختن ریشه ای به حل علت ها .

4- معرفی چهره واقعی و ریشه های معضل کار کودک در رسانه هایی چون صدا و سیما و ایجاد توجه مسئولانه در عموم طبقات جامعه برای رفع این معضل.

5- ایجاد پایگاههای حمایت از کودکان در سطح شهر و مناطق معضل خیز

6- تقویت و کارآمدسازی اورژانس اجتماعی

7- پرداختن به معضل اعتیاد کودکان و به ویژه نوزادان به طور جدی که زمینه سازی برای کار کودکان، به خصوص در مشاغل بزه گونه است.

8- نظارت و پیشگیری از توزیع گسترده مواد مخدر و سایر مصادیق جرم زا در محلات محروم و حاشیه ای

9- حضور و ایفای نقش آموزش و پرورش در مناطق فقر زده شهر متناسب با نیاز های محلات و کودکان

10- ایجاد نهادی به نام پلیس امنیت کودک برای تضمین امنیت کودکان و مرجع مراجعه نقض حقوق کودکان .

همچنین کودکان ما از اقشار مختلف مردم درخواست دارند که آنها را کودکان خود بدانند و راحت از کنار آنها عبور نکنند و به حمایت های فردی کم اثر این کودکان در کوچه و خیابان و بر سر چهارراهها، بسنده نکنند و به حرکتهای اجتماعی برای حل معضل در مبداء ایجاد آن بپیوندند و در حضور خود در کنار افراد آسیب دیده اجتماع، مداومت داشته باشند.

در پایان بر این نکته باور هستیم که وجود پدیده شوم کار کودکان در کشوری با این درجه از فرهنگ و ثروتهای مادی به هیچ عنوان،قابل قبول نمی باشد.