حاشیهها را رها کرده و حاشیه میسازند
درباره جریانی که حتی در لحظه سال تحویل، دست از دسیسه علیه حرکتهای مستقل مردمی برنمیدارد.
بعضی کانالهای وابسته به جریانی معین، یک بخش بسیار کوتاه از جشنی سه ساعته برای هزار کودک دردمند کشور را با ذوقی مشمئزکننده، از لایو صفحه جمعیت امام علی انتخاب کرده و همراه با کپشنی بیربط و بیمعنا منتشر نمودهاند. جریانی مزور که از تلخ کردنِ کامِ یک ملت، به ویژه در شب سال نو، با قضاوتهای آلوده و رفتارهای بیمارگونِ خود، لذت میبرند.
در خصوص این تکه مختصر از جشن سال نوی جمعیت امام علی، ارائه توضیحات ذیل ضروری به نظر می رسد:
یک) عملکردِ جمعیت امام علی همواره در چهارچوب قانون رسمی و عرفِ رایج کشور بوده است.
دو) انتشار این فیلم از لایوِ اینستاگرام، نه به دلیل ترس از سنگاندازیِ نانبهنرخروزخورانِ دیندارنما، بلکه به لحاظ آییننامه مددکاریِ جمعیت و اصلِ حفظ کرامت کودک، صحیح نبوده و مورد تایید نمیباشد و به دلیل خطای انسانی رخ داده است. کما این که در سالهای اخیر، نمونهای مشابه از پخش زنده جشنها و مراسم کودکانمان نداشتیم.
سه) آن بیمارفکرانِ سیاه دل و تیره کرداری که پس از سالها گشتن و نیافتن هیچ نقطه تاریکی در پرونده فعالیت جمعیت، هول زدهاند و با اشتیاقی مشمئزکننده، چند لحظه از بالا و پایین پریدن و شادی بچههای حاشیهنشینِ این مملکت را بلافاصله به خیال خود شکار کرده و با توضیحی بیمعنا و بیربط منتشر کردهاند تا سندی باشد بر دروغهایی که میپراکنند و تهمتهایی که میبندند، هرگز به دنبال شنیدن و دیدن واقعیتهای تلخ جامعه نیستند و امید تأثیری بر دلهایشان نمیرود. اما برای ثبت در تاریخ، خوب است گفته شود اعضای جمعیت امام علی در آخرین روزهای سال 97، سوگوارِ مرگِ دو کودک بیگناه شدند؛ مرگِ دردناکی که تنها و تنها به دلیل فسادها و کمکاریهایی رخ داد که در ضدیت کامل با مبانی اصلی دین و اخلاق و انسانیت قرار دارد. دو کودک که در واپسین شبهای سال، استخوانهایشان زیر آوار سقف خانهشان در هم شکست و پیکرشان به خون نشست. دو کودک حاشیهنشین که اگر سقف سست خانهشان بر اثر یک باران – دقت کنید! زلزله نه! باران! – فرو نریخته بود، احتمالا امروز در همین فیلم منتشر شده، با لباسهای نویی که به همت مردم برایشان تهیه شده بود، در حال پایکوبی دیده میشدند. اگر تمام کودکان حاشیهنشین از گرسنگی جان بدهند یا زندهزنده زیر آوار دفن شوند، حتی آهی از نهاد این جریان منحط برنمیخیزد، اما کافی است این کودکان رویِ زمین خدا، لحظهای را بخواهند به شادمانی و دستافشانی بگذرانند… ناگهان از راه میرسند و چهرههای بیمهر و عاری از شفقت خود را در هم میکشند و نعره سر میدهند و تهمت میزنند و کمر به نابودی نهال شعف و شادی میبندند. آری! جشن سال نو، شادترین برنامه جمعیت امام علی در تمام سال است. روزی که غمهایمان را پنهان میکنیم تا هزاران کودک دردمند کشورمان را بخندانیم و شوری دوباره به آنها ببخشیم برای ادامه زندگی و مبارزه با سختیهای جانکاهی که در برابرشان صف کشیدهاند.
- جوابیه جمعیت امام علی به روزنامه کیهان
- پاسخ جمعیت امام علی به تهمتهای وارده به فعالیتهای امدادرسانی این سازمان مردم نهاد در مناطق سیلزده
- از شرافت بهرهای نبردهاید و روی شیطان را سفید کردهاید؛ برای آنها که به دنبال تخریب جمعیت امام علی در خلال کمکرسانی این نهاد مردمی در سیل اخیر هستند؛ با توسل به هر اقدام غیراخلاقی!
چهار) اگر ذره ای دین و آزادگی و شرافت داشتند، درباره بیکفایتیها، سواستفادهها از قدرت و فسادهای مالیِ نجومی سخن میگفتند و افشاگری میکردند که دائما در حال تکرار است و کارد را به استخوان مردم رسانده است. به یقین منتشرکنندگان بیاخلاقِ این فیلم نیز به خوبی آگاهند که آن چه امروز مردمِ ما را به تنگ آورده، یقینا شادمانیِ سالی یک بارِ هزار کودک رنجدیده این کشور نیست.
پنج) در کپشنی که برای فیلم زده شده گفته شده در داخل کشور، «جریانات سیاسی مسئله دار و عناصر آلوده امنیتی» از جمعیت حمایت میکنند. صراحتا به منتشرکنندگان این فیلم میگوییم اگر در بازیهای سیاسیِ سخیف و حقارتبار خود، تصمیم به برخورد یا حذف عدهای گرفتهاید و میخواهید به خیال خامتان، آتویی از یک نهاد مردمی بگیرید و با آن، رقبا و دشمنان خود را بکوبید، تلاشی مذبوحانه و شیطانی است؛ چرا که بدیهی است آلودگی شما و دوستان و دشمنانتان و دیگر تشنگان قدرت و شیفتگان منصب و مقام و ثروت، به خودتان مربوط است و جمعیت امام علی، از آغاز فعالیت خود در سال 1378 تا کنون، راه و رسم خود را از زور و زر و تزویربازان جدا کرده و متعلق به مردم است.
شش) بیست سال است هزاران هزار تن از جوانانِ پاکسیرت و نیکاندیش این سرزمین، با عقاید و سلایق مختلف و از دانشگاههای سراسر کشور، در جمعیت امام علی(ع) گرد هم آمدهاند و مشغول خدمت بیمنت به همنوعان خود هستند. آری! این ملت، از تمدن به دور نیستند و می دانند فرزندان خود را چگونه تربیت کنند و اگر اصالتی نداشتند، به مسیر روشن دگرخواهی قدم نمی گذاشتند؛ بهتر است متولیان این جریان خاص، به جای اظهار نگرانی برای لحظات کوتاهِ شادیِ چندصد کودک رنجدیده در یک جشن کوچک سالانه، نگران مفاسد آقازادههایی باشند که پدرانشان خود را مظاهر اخلاق و ایمان میدانند؛ مفاسد عجیبی در اقصی نقاط ایران و جهان که تصاویرش را هم با غرور و افتخار در صفحات رسمی خود در شبکه های اجتماعی منتشر میکنند.
هفت) با سیل خانمانبراندازی که در این روزهای نخست سال، زندگی مردم را در شمال کشور مختل کرده و ضرورت امدادرسانیِ هر چه سریعتر، رخصت بیشتری برای پاسخگویی به این قبیل مهملات نداریم؛ مهملات و اوهامی که از شکم سیر و ذهن فقیر و قلب بیمار و مغرض دشمنان این ملت تراوش میکند و تا تبدیلِ این کشور به زمینِ سوخته، از پا نخواهد نشست. لذا در پایان، تنها به ذکر این نکته خطاب به این جریان فاسد بسنده میکنیم: بنای ظلم و جوری که در این مُلک، بنیان گذاشتهاید، با بالا و پایین پریدنِ چندصد کودک دردمند و زخمدیده این اجتماع، از هم فرو نمیپاشد. لذا نگرانی به خود راه ندهید و به دیگر اموراتتان مشغول باشید و بگذارید ما نیز به وظایفی که به حکم وجدان و شرافت خویش بر عهده داریم، بپردازیم…
گرچه بر واعظ شهر اين سخن آسان نشود
تا ريا ورزد و سالوس مسلمان نشود
دیدگاه خود را ثبت کنید
Want to join the discussion?Feel free to contribute!