اقدامات پیشگیرانه و عدم دخل و تصرف در محیط زیست؛
راههایی برای کاهش خسارات ناشی از بلایای طبیعی
روز ۱۳ اکتبر از سوی سازمان ملل به عنوان روز کاهش اثرات بلایای طبیعی با هدف ارتقای فرهنگ جهانیِ آگاهی از خطر و کاهش بلایای طبیعی نامگذاری شده تا همگان در این روز به اهمیت تلاش برای این مهم پی ببرند و برای آن برنامهریزی کنند.
هر ساله در جهان، خسارات سنگین جانی و اقتصادی در اثر بلایای طبیعی به کشورها وارد میشود و این خسارات بر اثر پدیدهای که تغییر اقلیم نامیده میشود در سالهای اخیر افزایش داشته است؛ اما نگاهی به آمار در کشورهای مختلف به سادگی نشان میدهد کشورهایی که از قبل برنامهریزی و اقدامات پیشگیرانه در جهت کاهش خسارات داشتهاند، دارای آمار کمتری از تلفات و خسارات هستند.
کشور ما در طول تاریخ، همواره با بلایای طبیعی نظیر زمینلرزه و سیل مواجه بوده؛ اما دو حادثهی اخیر در دو سال گذشته نشان داد که متاسفانه هنوز برای کاهش تلفات و خسارات برنامهریزی صحیح و زیرساختهای مناسب وجود ندارد. در زلزله کرمانشاه شاهد تخریب بسیاری از ساختمانهای حتی نوساز بودیم که درآنها اصول ضد زلزله بودن ساختمان رعایت نشده بود. در سیل سراسری سال ۹۸، شاهد از بین رفتن بسیاری از ساختمانهایی بودیم که در حاشیهی رودخانه و مسیر سیلاب ساخته شده بودند.
همچنین اهمیت و توجه به محیط زیست و زنده نگه داشتن و بازسازی اکوسیستمهای طبیعی، یکی از مهمترین عوامل جلوگیری از خسارات هستند.
اکوسیستمها از جمله جنگلها، تالابها و تپههای ماسهای میتوانند به عنوان حایلهای طبیعی برای کاهش انواع حوادث خطرناک عمل کنند.
امید اینکه هرچه زودتر، تا قبل از اینکه با حادثهای دیگر مواجه شویم، از حوادث تلخِ رخ داده درس بگیریم و تلاشهای لازم جهت اقدامات پیشگیرانه و همچنین بازسازی و زنده نگه داشتن محیط زیست کشورمان انجام دهیم. بلایای طبیعی مانند زلزله و سیل، اگر همراه با خود، خسارت فراوان به همراه آورند، میتوانند منجر به موج جدیدی از فقر و حاشیهنشینی در یک منطقه شوند.