روز ملی کودک و فضای مجازی فرصت‌سوزی نکنیم!
دیروز روز ملی کودک بود. وقتی گشت و گذاری در فضای مجازی، به خصوص اینستاگرام، می‌کردی با انبوه پست‌هایی مواجه می‌شدی که هر نفر، عکس بچه‌اش یا بچه‌ی برادر یا خواهرش را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته و این روز را به او تبریک گفته است.
این مساله، در بین بخش نسبتا قابل توجهی از جامعه صورت گرفت و این فرهنگ را به عامه‌ی مردم منتقل نمود که روز کودک، روزی برای تبریک گفتن آن به کودکان است.
البته نفس تبریک گفتن به کودک خود یا کودک یکی از بستگان، خالی از اشکال است؛ آنچه کمتر مشاهده شد این بود که در این روز از حقوق کودکان در زمینه‌های مختلف آموزشی، درمانی و سایر حقوق مغفول کودکان توسط کاربران فضای مجازی، که از قضا بخش عمده‌ی آنها هم قشر تحصیل‌کرده‌ی جامعه هستند، کمتر سخن به میان آمد.
زمانی هم که ما بچه بودیم صدا و سیما از صبح تا شب در آن روز کارتون پخش می‌کرد و این‌گونه روز کودک را برای ما گرامی می‌داشتند و در رسانه‌ی ملی هم، چه آن روزها و چه امروز، خبری از صحبت در مورد حقوق کودکان مانند لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و امثالهم نمی‌شود.
آنچه در روز گذشته در فضای مجازی مشاهده شد نبود یک آگاهی نسبت به مسایل مربوط به کودکان و نیازمندی‌های اساسی‌تر آنها در زمینه‌های مختلف آموزشی، حقوقی و بهداشتی و نپرداختن به موضوعاتی مانند کار کودکان یا معرفی نهادهای فعال در حوزه‌ی کودکان به منظور جلب مشارکت اجتماعی و مسائلی از این دست بود.
در حوزه‌ی کودکان ما هم‌اکنون با مسائل بسیار مهمی مانند بحث کودک‌آزاری، خشونت علیه کودکان، لایحه‌ی حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان و کار کودکان مواجه هستیم. مسائلی که قطعا زندگی کودکان جامعه‌ی ما، کودکان خود ما و بستگان ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مناسبت‌هایی مانند روز کودک، فرصتی برای فرهنگ‌سازی در زمینه‌ی صحبت در مورد حقوق نادیده انگاشته شده‌ی کودکان در ایران است. حقوقی که در صورت محقق شدن، می‌تواند منجر به پرورش نسلی شکوفاتر برای آینده‌ی این سرزمین گردد.
