یادداشت سولماز، نوجوان هنرمند خانه ایرانی دروازه‌غار برای شارمین میمندی‌نژاد

یادداشت سولماز، نوجوان هنرمند خانه ایرانی دروازه‌غار برای شارمین میمندی‌نژاد ، موسس جمعیت امام علی (ع)، بعد از مطلع شدن از بازداشت ایشان در شبکه‌های اجتماعی
در دره‌ای تاریک و عمیق که نور و روشنایی معنی نمی‌دهد میان زر ورق‌ها و دودی که همه جا را گرفته است دستش را برای کمک به دیگران دراز کرد. درميان فریاد‌ها و کتک‌ها سپر شد. کسی که آسمانی فکر می‌کند. انسانی که به معنای واقعی پدر است. پدری دل‌سوز که با تمام وجودش دردهای فرزندانش را حس می‌کند. کسی که این کوچه‌های بی‌رنگ و کدر را رنگی ساخت تا کوچه‌های تاریک دیروز رنگی دیگر به خود بگیرند. انسانی که فقط حرف نمی‌زد تا از آن گذر کند بلکه او با کردار و رفتارش به آنچه تا کنون گفته، عمل کرده است. پدری که می‌گفت دختران من و پسران من نباید زیر دود و دم سیاهی زندگی کنند، نباید زنجیرشده‌ی این فقر باشند، نباید اشک بریزند، نباید سطل زباله و چهارراه پایان زنگيشان باشد.

عکس از مراسم تقدیر از هنرمندان گروه آوای صلح جمعیت امام علی (ع) بعد از مراسم شب یلدای ۱۳۹۸ توسط شارمین میمندی‌نژاد

درخشان‌ترین ناجی که خود را در کوره‌های آتش انداخت تا ما را از میان آتش نجات دهد. هرگاه پیمانی را در آرامش می‌بست هیچ‌گاه در طوفان و وحشت فراموش نمی‌کرد و چه بسا بیشتر از آنچه گفته بود عمل می‌کرد.

پدرم سخن گفتن از تو، تویی که خورشیدی برای تمام فرزندان جمعیت امام علی هستی برایم لذت‌بخش است. تویی که صدای تمام کودکان مظلوم این سرزمین شدی و دردها و رنج‌هایشان را به تصویر کشیدی. می‌دانم در این آتشی که می‌سوزد تویی که ذره ذره آب می‌شوی؛ اما بدان ما هم با تمام وجود بالاخره این آتش را خاموش می‌کنیم و در تمام لحظات، یار و یاور تو هستیم.