تئاتر، هنری در خدمت دردهای بشریت
به مناسبت روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی
از سال ۱۹۶۲ به پیشنهاد انیستیتو جهانی تئاتر، ۲۷ مارس به عنوان روز جهانی تئاتر برگزیده شد.
این انیستیتو که یک موسسه‌ی غیردولتی فعال در زمینه‌ی هنرهای نمایشی است به صورت انجام فعالیتهای مشترک با یونسکو برای بسط و توسعه‌ی تئاتر، این زبان جهانی برای انتقال مفاهیم مشترک انسانی تلاش می‌کند.
روز ملی هنرهای نمایشی نیز برای مطابقت با این روز چند سالی‌ست در ایران گرامی داشته میشود.
«در دنیای امروز که فسق، نفرت و خشونت بار دیگر در حال ظهور است، به نظر می‌رسد ملت‌ها علیه ملت‌ها به پا می‌خیزند، معتقدین با سایر مومنان می‌جنگند و جوامع در حال جاسوسی علیه سایر جوامع هستند… و در این میان کودکان در اثر سوتغذیه می‌میرند، مادران در دوران زایمان در شرایط عدم مراقبت به موقع پزشکی و ایدیولوژی شکوفاییِ نفرت قرار می‌گیرند. سیاره‌ی ما در حال غرق شدن در عُمقی عمیق‌تر در فاجعه‌ی آب و هوایی است و می‌توان صدای سُمِ اسبانِ «چهار سوار آخرالزمان» را شنید.
ما باید نیروی معنوی خود را دوباره ذخیره کنیم. ما باید به خاطر جهان و سیاره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم با بی‌تفاوتی، رخوت، بدبینی، طمع و بی‌اعتنایی مبارزه کنیم.
تئاتر در ایجاد انرژی و یک‌پارچگی همه‌ی توانایی‌های بشریت برای رستگاری از این ورطه به بلندای نجات را سهم دارد.»
(بخشی از پیام روز جهانی تئاتر امسال به قلم شاهد ندیم)
این پیام بیش از پیش، اهمیت وجود تئاتر و هنرهای نمایشی برای گسترش و اشاعه‌ی فرهنگ انسان‌سازی و بیان معضلات اجتماعی به منظور آگاهی‌سازی و تاثیر بر جوامع را نمایان می‌کند.
شاید بتوان به فعالیت جمعیت امام علی (ع) در این زمینه نیز اشاره کرد که در سال‌های متمادی با اجرای تئاترهای متعدد، پیرامون آسیبهای اجتماعی در ایران توانسته است سهمی در این هدف متعالی هنرهای نمایشی داشته باشد.
همچنین آموزش کودکان و نوجوانان در خانه‌های ایرانی سراسر کشور به منزله‌ی یادگیری و اجرای این هنر برای بازگویی برشی از آنچه در زندگی خویش با آن مواجه هستند، به آنان فرصت ابراز سخن داده است تا بتوانند دردهای خویش را فریاد زنند.
این هنر که از دیرباز جز هنرهای اصیل به شمار می‌رود، بی‌شک نیازمند نگاهی جدی برای توسعه‌ی بنیادین و رفع مشکلات هنرمندان این عرصه و توجه بیشتر آحاد مردم به آن است.
روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی بر تمامی هنرمندان دغدغه‌مند این مرز و بوم گرامی باد.
شما اونجا فقط به بچه های ایرانی درس میدین؟ براتون فرقی داره ایرانی یا غیر ایرانی بودن؟
برای ما کودک، کودک است. تفاوت‌های نژادی، قومیتی، مذهبی، رنگ پوست و ….. در فعالیتهای ما هیچ تاثیری ندارد. ذات پاک کودکان، گناهی ندارد و تنها معیار ما، معضلاتی است که به کودک رنج می‌دهد.
همه میگن فعلا یکم سر و وضع خودمون رو بهبود ببخشیم بعد میریم سراغ کار داوطلبانه، من میگم اگه میخواین سر و وضعتون بهبود بخشیده بشه و حس کنین در زندگیتون به خواسته‌هاتون رسیدین، فعالیت داوطلبانه کنین. فعالیت تو خونه ایرانی احمدآباد سرآغاز مجموعه‌ای از حس و حال خوب تو زندگی بوده برای من
خانه ای پر از صفا و عشق و معرفت….❤