دویدن هیچ‌گاه برای رسیدن نیست.

رفتن همیشه بهانه‌ی دویدن است.

تجربه‌ی گذر از راهی که غریب است و سخت و طویل؛ معنا بخشیدن به زمانی که پیش از حرکت تو، مجمع ثانیه‌هایی است پوچ و خالی. این‌ها بهانه‌ی دویدن هستند.

با هویتی که به زمین بخشیده می‌شود و به زمان و به تو که این دو را سرشار از برکت وجودت کردی، رفتن مقدس می‌شود و رسیدن کمال این زیبایی است.

حبیب محمدی، نوجوان خانه ایرانی احمدآباد مستوفی، در مسابقات دوومیدانی استان تهران در دو رشته‌ی دو ۱۰۰ متر با رکورد ۱۲.۶۳ و پرش طول با رکورد ۳.۹ متر به مقام سوم دست یافت.