برای ترنم ۴ ساله؛ کودکی که در قائمشهر بر اثر کودک آزاری شدید جان خود را از دست داد.

سه ساله، چهارساله!

این اعداد برای واژه آزار آنقدر کم، معصوم، نحیف و ناتوان است که بدون شک قلب هر انسانی را آکنده از درد و اندوهی پایان ناپذیر می کند.


شیرینی و معصومیت کودک ۴ ساله که با آزاری وصف ناشدنی منجر به مرگ وی شده قابل تصور نیست.
کودک به معنای موجودی که آسیب پذیر و وابسته به اطرافیانش است باید در محیطی امن همراه با حامیانی دلسوز رشد نماید.

جمعیت امام علی(ع) در سال ۱۳۹۶ با پژوهشی میدانی و گسترده به دنبال دلایل و پیامدهای کودک آزاری برآمد.
اعتیاد، بیکاری، عدم سلامت روان از مهمترین عوامل آزار کودکان توسط والدین بود.
از میان ۱۱۷۵ مورد از انواع کودک آزاری های ثبت شده در این پژوهش کشوری، ۱۳۴ مورد کودک آزاری جسمی، ۳۸ مورد کودک آزاری جنسی و ۱۴۳ مورد غفلت مرتبط با کودکان ۵ سال و زیر ۵ سال بوده است.

در حال حاضر، سازمان بهزیستی به عنوان نهاد متولی وضعیت کودکان آسیب دیده و در معرض آسیب می باشد. خلاهای ساختاری و زیرساختی در این سازمان باعث شده که این سازمان به اهدافی که در شرح تاسیس به آن اشاره شده است دست نیابد و در عمل راندمان عملکردی پایین خصوصا در حوزه آسیب های اجتماعی از خود نشان دهد.

بر طبق ماده ۱۹ پیمان نامه حقوق کودک، که ایران نیز به آن پیوسته است، کشورهای طرف کنوانسیون تمام اقدامات قانونی، اجرایی، اجتماعی و آموزشی را در جهت حمایت از کودک در برابر تمام اشکال خشونت‌های جسمی و روحی، آسیب رسانی، سواستفاده، بی توجهی و بدرفتاری یا استثمار از جمله سو استفاده جنسی در حین آن که کودک تحت مراقبت والدین یا قیم قانونی یا هر شخص دیگری قرار دارد به عمل خواهد آورد.

ناگفته نماند، فقدان آموزشهای مناسب در فرزندپروری و عدم دسترسی عمومی به مشاوره کم هزینه و کارآمد و همچنین نبود ساز و کار نظارتی بر روی والدینی که صلاحیت روانی و اجتماعی ندارند نیز از عمده دلایل کودک آزاری توسط والدین می باشد.

در راستای این مساله که اغلب شاهد این آزارها در مدل های مشخصی از خانواده ها هستیم، چند پیشنهاد موثر جهت کاهش آسیب در زیر ارائه می گردد:

لزوم مشاوره‌های مستمر و یا همراهی روانشناس از شروع ازدواج در مواردی که کودک با نامادری و ناپدری زندگی می کند.
الزام پایش محسوس و نامحسوس وضعیت زندگی کودک خصوصا در مواردی که کودک با نامادری یا ناپدری زندگی می کند.

لزوم شناسایی سریع کودکانی که با والدین مبتلا به سوء مصرف مواد زندگی می کنند از طرف نهادهای متولی(اورژانس اجتماعی) و همچنین مداخله به موقع جهت پیشگیری و یا درمان.

رسانه های عمومی را می توان به عنوان یک راهکار برای آموزش به والدین و همچنین فرهنگ سازی برای عموم‌جامعه دانست تا نسبت به چگونگی واکنش صحیح نسبت به موارد کودک آزاری آگاه شوند. مانند گزارش دادن موارد کودک آزاری توسط همسایگان.

ضرورت تقویت زیرساخت‌های سازمان‌های متولی به منظور ارائه خدمات حمایتی بهینه به کودکان در معرض آسیب و آسیب دیده

کودکان آینده سازان این سرزمین هستند و آسیب دیدن حتی یک کودک به نوعی نشان از زنگ خطر بی تفاوتی جامعه و نهادهای آن نسبت به کودکان و اخلاق انسانی و معنوی است.

 

۰ پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *