جمعیت امام علی چه منافعی را به خطر انداخته و با چه کسانی تضاد منافع دارد؟
در همایش بیستمین آیین کوچه گردان عاشق، زهرا رحیمی مدیر عامل جمعیت امام علی (ع)، سخنرانی خود را به این شکل آغاز کرد: قصد ارائه گزارش ندارم، چرا که شما مخاطبین جمعیت امام علی سوال‌های بی‌پاسخ زیادی دارید که پاسخ دادن به آنها در اولویت است. گزارش عملکرد در ادامه برنامه خواهد بود. ولی بنده به نوبه خود اولویت را پاسخ به این سوالات دانستم.
سوال اصلی این است، جمعیت امام علی (ع) به عنوان یک حرکت دینی که در جامعه و در قالب تشکل مردمی شکل گرفته است، با چه کسانی تضاد منافع دارد، چه منافعی را به خطر انداخته است و صاحبان منافع چه ابزارهایی برای تخطئه‌هایشان دارند؟
زهرا رحیمی، جمعیت را یک حرکت برخاسته از سه عنصر آگاهی، مسئولیت و عمل دانست که شاخصه‌های آن اجتماعی است و بستری برای جامعه‌سازی و خودسازی جامعه محور به شمار می‌رود.
وی گفت: اولین موضوعی که دین اجتماعی به دنبال آن است، آگاهی است. آگاهی به واقعیت‌های اجتماعی، آگاهی به رسالت و مسئولیت انسانی و دینی و آگاهی به ریشه و عمق ایجاد وضعیت فعلی جامعه. اولین مولفه این دین پرسشگری است. پرسشگری به ماهیت دینی که برای محلات حاشیه شهر پاسخ دارد.
این آگاه شدن و مسئول کردن گویا با منافع برخی در تضاد است. منافع چه کسانی؟ متولیان حفظ وضع موجود، متولیان دین حافظ خدایان زر و زور و تزویر، به قول دکتر شریعتی. قطعا اگر جمعیت امام علی تنها کیسه‌ای به در خانه نیازمندان می‌برد و از دلیل و ریشه دین نابرابری و قرار گرفتن این حد از دارایی و نداری در کنار هم در جامعه سوال نمی‌کرد، مشکلی پیش نمی‌آمد. مشکل جایی آغاز می‌شود که از دلیل فقر یک جامعه و انفعال و خواب‌زدگی یک جامعه سوال می‌شود.
دین ما دین پرسشگری است. سوال《بای ذنب قتلت》سوال از آیین‌های تهی شده از عقل و منطق و واقعیت‌های اجتماع است که پاسخ سوالات روز جامعه ما نیستند. ازدواج اجباری کودکان حاشیه امروز شهر را با قرائت‌های مطلق و به دور از واقعیات جامعه پاسخ می‌دهند. وقتی ما سوال از اصول می‌پرسیم، با سوال انحرافی از فروع، سرگرممان می‌کنند: مثلا عکس بی‌حجاب یک عضو از هزاران عضو جمعیت در شبکه‌های مجازی.
یا بحث اعدام کودکان که مسئله اصلا ربطی به موضع‌گیری نسبت به حکم قصاص ندارد. بحث، شرایط ناعادلانه در کلیه مراحل زندگی یک کودک و محرومیت‌های اوست در جامعه‌ای که عدالت برای این کودک در هیچ کدام از نهادهایش صرف نشده به جز نهاد مجازات. نه نهاد آموزش، نه خانواده، نه دولت. فقط نهاد قضا می‌خواهد عدالت را در حق بچه وقتی که جرم کرد اجرا کند.
صحبت ما این است. عنصر آگاهی یکی از خطرناک‌ترین و تهدیدآمیزترین عناصر برای طالبان حفظ وضع موجود است. دین اصیل اجتماعی، دین به دنبال کارکرد، دینی است به دنبال احیای آیین‌های دینی در راستای اجتماعی و مردم. در حالی که دین دکان‌داران دینی، از مردم می‌پرسد برای دینتان چه هدیه می‌دهید، دین اجتماعی می‌پرسد، این دین برای مردم چه ارمغان خواهد آورد؟ آیین اجتماعی دین برای گرسنگان، کودکان مورد آزار، ازدواج اجباری کودکان، خشونت علیه زنان و …چیست؟ دین طاغوت محور به دنبال مولفه‌های عدم پرسشگری، انفعال در کنج خانه و مسجد، پذیرش بدون تفکر اصول دین و تقلیدگرایی، رواج خرافه‌پرستی، رواج ظاهربینی دینی و وسواس در پرداختن به فروع است. این دین در حالی که جامعه از اصل دین تهی است، آیین‌های بی‌محتوا ارائه می‌کند که با تقدس‌بخشی کاذب به جامعه تلقین می‌کند.
این دین به دنبال تهی‌سازی جامعه از مفهوم راستین دین است و نقطه تقابل این جریان با جمعیت امام علی همین جا است. دین اصیل و عملگرا با منافع دین حافظ صاحبان زر و زور و تزویر در تضاد است. اشاره این صحبت نه به حاکمیت است و نه به دین‌داران، بلکه دقیقا یک جریان مشخص را هدف قرار می‌دهد که در سال‌های اخیر نتوانسته‌اند ناراحتی خود را از وجود جریان دینی که به دنبال سوال و حق و عدالت است، پنهان کنند.
آنان با قدرت خود رفتارها و تهمت‌هایشان را بی‌هزینه می‌کنند و با ثروت خود فضای رسانه‌ای و مزدبگیر می‌خرند و با تزویر خود وضع آگاهی مخاطبانشان. آنان برای تهمت‌ها و انگهایشان فضای مقدس و دینی می‌سازند. زیبا گویندگان بی‌عمل و به دنبال این هستند که عنصر اطلاق حرکت دینی جامعه محور را با ساختن داستان‌هایی نظیر رقص کودکان، ترویج همجنسگرایی و… زیر سوال ببرند. به دنبال این هستند که عنصر انسانیت را با تهمت‌هایی نظیر آزار کودکان در جمعیت و … زیر سوال ببرند. به دنبال این هستند که عنصر شفافیت را با تهمت فساد مالی مخدوش کنند. به دنبال این هستند که عنصر استقلال و خود اکتفایی و حذف فعل توانستن را با نسبت دادن همه این موقعیت‌ها به بیگانگان زیر سوال ببرند.
آنها از عدم آگاهی مخاطبانشان سود می‌برند و با تهمت‌های دم دست چون فرقه‌گرایی و ضد دین بودن می‌خواهند ماهیت دین اصیل و عدالت‌خواه را در جامعه با دین مدافع منافع قلب کنند. آنان می‌خواهند فقط خودشان دین‌دار باشند. چون اگر دیگران هم دین داشته باشند باید زر و زور را با آنان تقسیم کنند. باید ثروت را با همه تقسیم کنند. باید برای همه طبقات جامعه حقوق قائل شوند و اینگونه انحصار منابع خواهد شکست. آنها با تهمت‌های اخلاقیشان به دنبال منزوی کردن جریان‌های مردمی هستند و با منزوی شدنشان به دنبال پرونده‌سازی برای آنها هستند. آنها به دنبال حفظ جایگاه مقدس مآب خود برای چپاول بیش‌تر حق محرومان جامعه هستند و با زدن حرکت‌های خوش‌نام و برخاسته در مردم به دنبال سلب عنصر امید و اعتماد و حرکت اجتماعی و منزوی کردن انسان‌های جامعه می‌باشند.
این است ماجرا و این است هدف از زدن یک سازمان مردم نهاد که از حاشیه‌ها دوری جسته و همواره به دنبال انجام رسالت خود بوده است.
روزنامه کیهان سال‌هاست علیه جمعیت امام علی نوشته.
جمعیت دو سال پیش جواب کیهان رو داد ولی حملات این روزنامه هنوز هم ادامه داره.
حالا یه سری اکانت بی‌هویت تو توییتر هستند که هر از چندی مشتی اتهام بی‌پایه و اساس رو حواله این سازمان مردم نهاد می‌کنند. هیچ سند و مدرکی هم ارائه نمی‌دن. فقط تهمت می‌زنند.