آب، هیچ‌ِشان را برده!

برای سیل سیستان و بلوچستان

در روزهای گذشته فیلم‌ها و عکس‌های مربوط به روستاهای سیستان و بلوچستان دست به دست می‌چرخد. برای ما که محل‌های مختلف را در جریان حضور در محلات فقیرنشین دیده‌ایم و در سیل‌های گذشته هم احوالات مردم مناطق مختلف کشور را مشاهده کرده ایم، آنچه در سیستان و بلوچستان ملاحظه می‌شود سطحی فراتر از فقر و محرومیت نسبت به سایر نقاط کشور به نظر می‌آید؛ چهره‌ها تکیده، خانه‌ها خالی از هر امکان؛ و فقر، قهقهه‌کنان از درون عکس‌ها و فیلم‌ها با تو سخن می‌گوید.

اما در برنامه‌ای که در شب‌های گذشته از شبکه یک صدا و سیما پخش شد یکی از مسئولین ستاد مدیریت بحران کشور، دلیل غیبت این سازمان و عدم مداخله‌ی جدی آن در کمک‌رسانی به مردم سیستان و بلوچستان را این دانست که سیل در این منطقه در حد شهر و استان است و با همان امکانات شهر و استان قابل رفع است. چیزی که در این چند روز مشاهده می‌شود اما حکایتی دیگر را در سیستان و بلوچستان روایت می‌کند. مسئولین مربوطه گویا به چند نکته توجه ننموده اند.

سیستان و بلوچستان در رتبه‌بندی محرومیت در کشور در رتبه‌ی اول قرار دارد. بنابراین خود به خود از نظر استانداردهای مختلف به نظر می‌رسد در وضعیت عادی هم در وضعیتی بحرانی از نظر فقر و محرومیت باشد و ستادهای مختلف در کشور در حالت عادی نیز باید به داد مردم این منطقه می‌رسیدند؛ که نرسیده‌اند. ستاد مدیریت بحران انتظار داشته که با امکانات استانی بر این سیل بزرگ غلبه شود! سوال اساسی این است که با کدام امکانات استانی؟؟؟

در این منطقه که مردم آن در اوج محرومیت و فقر هستند، سیل هم مرحمت فرموده و «هیچِ» آنها را، که همه چیزشان است، با خود به یغما برده. مسئولین محترم ستاد مدیریت بحران با کمی تحلیل شرایط می‌توانند در مورد بحرانی بودن یا نبودن وضعیت در یک استان با دید بازتری تصمیم بگیرند؛ آن هم با انبوه گزارشات رسانه‌ها در مورد وضعیت اسفبار مردم این منطقه و عکس و فیلم‌هایی که از پناه بردن مردم بی‌پناه مناطق مختلف این استان به درخت‌ها منتشر شده! که تنها نمونه‌ای از محرومیت مردم در این خطه از ایران است.

نکته‌ی آخر اینکه به نظر می‌رسد ستاد مدیریت بحران در کشور لازم است با توجه به وضعیت استان‌های مختلف کشور نسبت به تعریف استاندارهای خود اقدام کند؛ وضعیت شاخص‌هایی مانند فقر، وضعیت جغرافیایی، شاخص‌های دسترسی به امکانات بهداشتی و مراکز درمانی و … برای مثال یک بیماری ساده در یک استان سیل‌زده در گوشه‌ای دیگر از کشور ممکن است به علت دسترسی به مراکز درمانی و بهداشتی درسرساز نشود؛ ولی همان بیماری در سیستان و بلوچستان در زمان سیل ممکن است به علت عدم دسترسی به مراکز درمانی (به تعداد کافی) و بُعد مسافت‌ها در این منطقه و فقر بیشتر در میان مردمان آن باعث بروز مشکلات جدی گردد.