به بهانه روز جهانی کودکان

 روز کودک است و آنها دیگر کودک نیستند… دانشجو شده‌اند!

قد کشیدند پیش چشمان ما در خانه‌هایی که چهار دیوارش عشق بود و اهالی‌اش همه عاشق بودند؛ عاشقانِ ایران و همه کودکانی که از هر زبان و قوم و ملیت و مذهبی در گوشه گوشه این کهن بوم و بر زیست می‌کنند.
خانه‌های ایرانی میعادگاه هر روز ما با این خوبان پرتلاش بود. خانه‌هایی که به سعی هزاران داوطلب، دستکم به اندازه چند اتاق و کلاس و سالن کوچک، تجلی ایرانِ حقیقیِ ما بود؛ خانه‌هایی که از دانش و هنر و ورزش و مهر و پیوند و دوستی آکنده بود و ویروسِ نور بود در تن محله‌های تاریک طرد شده هر شهر.

با آن که سال گذشته به اراده ناپاکِ جریانی بی‌خرد و وخالی از مهر به وطن، حکم قطعی تعطیلی جمعیت امام علی که بانی این خانه‌ها بود داده شد، اما درختان پُربار باغ خانه‌های ایرانی هنوز میوه می‌دهند و چه میوه و ثمره‌ای گواراتر و زیباتر از دیدن جوانان پرتلاش و پرامیدی که بر نخستین پله تحصیلات عالی دانشگاهی ایستاده‌اند؟

از گوشه گوشه این خاک پرگوهر، از محله‌های مولوی، دروازه غار و پاکدشت گرفته تا ملک آباد کرج و شهریار، کرمان و لرستان و مشهد و کرمانشاه…

روز کودک است و قبولی آن‌ها در دانشگاه هدیه‌ای است به کودکان خردسال این محلات. هدیه‌ای از جنس یک الگو؛ الگویی برای غلبه بر تمام موانع و سختی‌های پیش‌رویشان.

امروز بیستم نوامبر روز جهانی کودکان است. در این روز کنوانسیون حقوق کودک در سازمان ملل به تصویب رسیده.

شعاری که امسال برای این روز انتخاب شده اینست: “آینده‌ای بهتر برای هر کودک”

و ما در این کلیپ صدای کودکانمان را می‌شنویم از سراسر ایران؛
کودکانی که از ابتدایی ترین حقوق خود محرومند، از منافع‌شان محرومند از استانداردهای مناسب زندگی برخوردار نیستند از حق تحصیل، حق تفریح و آرامش و بازی کردن از حق بهداشت جسمی، روحی، معنوی، اخلاقی و پیشرفت اجتماعی؛ حق حمایت در برابر استفاده مواد مخدر و یا محرک…

و حقوق بسیاری که در کنوانسیون آمده است.