مهاجرت، اجبار و مدارا

«در واکنش به برخورد خشونت‌بار علیه پناهجویان در مرز یونان»

مهاجرت کردن در تاریخ بشر همواره یکی از راه‌های حفظ حیات و شرایط حداقلی زندگی بوده و در زمانی که گروه‌های بزرگ مردم با مشکلات غیرقابل‌حل در کوتاه‌مدت روبه‌رو بودند، مهاجرت شاید تنها گزینه‌ی موجود بوده است. مشکلاتی اعم از جنگ و یورش بیگانگان، خشک‌سالی و بیماری‌های مرگ‌بار، از مواردی بودند که زندگی را برای ساکنان، غیرقابل‌تحمل می‌کردند و آنها را به سمت سرزمین‌های آبادتر سوق می‌دادند.

امروزه انسان‌ها نه صرفا به علت قحطی، خشک‌سالی و جنگ‌های داخلی، بلکه بنا بر تعاریفی که از زندگی استاندارد حداقلی دارند و یا به دنبال اهدافی که در زندگی برای خود تعریف نموده‌اند، دست به مهاجرت می‌زنند. در این بین، گاه با رفتارهایی منزجرکننده با مهاجران در گوشه و کنار دنیا مواجه می‌شویم. در آخرین مورد، رفتار پلیس دریایی و ساحلی یونان با پناه‌جویان (که سعی در غرق کردن و واژگون کردن قایق حامل آنها داشت)، هر چند این مهاجران غیرقانونی بوده‌اند، برخوردی دون شان انسانی و به دور از تمام پروتکل‌های بین‌المللی است. عمل این مهاجران اگرچه غیرقانونی بوده، اما واکنش پلیس یونان به آن هم غیرقانونی (مغایر با قوانین بین‌المللی) و هم غیرانسانی بوده. واکنشی که می‌توانست مطابق با پروتکل‌های مورد توافق بین کشورها در این زمینه صورت گیرد و این‌چنین احساسات را در تمام دنیا جریحه‌دار نکند؛ که گویی انسان، گرگ انسان است و کمر به کشتن هم‌نوع خود بسته است.

در این شرایط اقداماتی مانند ضرب و شتم و ارعاب پناه‌جویان در حال ورود، آتش زدن چادر اسکان آنها، بدرفتاری به دلیل تفاوت فرهنگی و قومی برای مردمانی که شرایط سختی را پشت سر گذاشته‌اند رفتاری از سر کوته‌بینی و خودخواهی‌ست که تنها به افزایش نفرت و ستیز می‌انجامد. اقدامات دولت یونان در برخورد با این پناهجویان برخوردی کاملا غیرانسانی است و جمعیت امام علی هرگونه رفتار خشونت‌آمیز را در این زمینه محکوم می‌کند و از جوامع بین‌المللی درخواست رسیدگی به این موضوع را دارد.