چه ارتباطی میان کاهش قیمت شیشه با افزایش کودکآزاریها خواهد بود؟
در لابه‌لای این بی‌نظمی‌ها و بلبشوی قیمت‌ها و بالا و پایین شدن‌های هر روزه‌ی اقتصاد در ایران، توجهت به بازار همیشه برقرار و پایدار مواد مخدر صنعتی جلب می‌شود که در این سودای افزایش قیمت‌ها، نه تنها قمیتش افزایش نمی‌یابد؛ بلکه به صورت قابل توجهی کاهش داشته است! عجبا که شرّ ارزانتر می‌شود و در دسترس‌تر!
- به گزارش خبرآنلاین، قیمت شیشه نصف شده است.
و می‌بینی دلالان و سودجویان مواد مخدر چه خواب خوشی برای کسانی دیده‌اند که در این اوضاع نابه‌سامان اقتصادی بی‌کار شده‌اند، مسکن آنها به حاشیه‌تر رفته، بیشتر در بیقوله‌ها غرق شده‌اند و مرهمی ارزانتر و در دسترس‌تر از شیشه بر آلامشان نمی‌یابند!
در سمینار ملی کودکآزاری جمعیت امام علی در سال ۹۶، که به بررسی عوامل و پیامدهای کودکآزاری در سکونتگاه‌های فقیرنشین کشور پرداخت، اعتیاد به مواد مخدر صنعتی در هر دو مورد آزار جسمی و جنسی، موثرین عامل این آزارها بوده است. اعتیاد و فقر هر دو باعث بروز کودکآزاریها در محیط خانه می‌شود؛ زیرا بیش از دیگران این پدر خانواده است که متاثر از ناکامی‌‌های ناشی از فقر و اوضاع نابه‌سامان اقتصادی، خشم خود را بر سر همسر یا کودکان خالی می‌‌کند.
در مورد آزار جسمی، بیشترین آزارگرها به ترتیب عبارت بودهاند از پدر، مادر، خویشاوند و… . بنابراین، کودکآزاری جسمی اساسا خانگی است. پرخاشگر و بدرفتار بودن والدین به‌‌عنوان ویژگی خاص در واقع نخستین پیامد ترکیب اعتیاد-بیکاری است. در مورد آزار جنسی، بیشترین آزارگرها به ترتیب عبارت بودند از پدر ، بدون نسبت، خویشاوند، همسایه یا هم‌خانه. نکته‌ی قابل توجه این که تمامی (۱۰۰%) پدرانی که در آزار جنسی فرزند خود نقش داشتند درگیر اعتیاد بودند.
خانه بیش از محله برای کودکان ناامن است. لذا طبیعی است که کودکان به خارج از خانه پناه می‌برند و مجددا در آن جا نیز آزار می‌بینند. درحالی‌‌که در آزارهای جسمی و جنسی، اعتیاد به همراه فقر اقتصادی عامل کلیدی بودهاند.
حال با توجه به کاهش قیمت شیشه، و افزایش نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی چه ترسیمی از وضعیت کودکآزاریها به ویژه در سکونتگاه‌های فقیرنشین خواهیم داشت؟
اعتیاد، عامل بسیاری از خشونت‌های خانگی و کودکآزاریها
به مناسبت روز جهانی مبارزه با مواد مخدر
روز ۲۶ ژوئن از طرف سازمان ملل به عنوان روز جهانی مبارزه با قاچاق مواد مخدر انتخاب شده است. سال‌هاست که عبارت «مبارزه با مواد مخدر» در همه جای دنیا و در کشور ما تبدیل به کلیشه شده است. کلیشه‌هایی که هربار تکرار می‌شوند اما در واقعیت امر آن چه می‌بینیم گسترش روزافزون مواد مخدر است؛ تجارتی سودآور که تمامی قوانین کشورها، موازین انسانی و اخلاقی را پشت سر می‌گذارد.
در کشور ما متاسفانه با ظهور و گسترش مواد مخدر صنعتی در سال‌های اخیر پیامدهای استفاده از مواد مخدر منجر به خشونت‌های شدید خانگی و کودک آزاری‌های شدید جسمی و جنسی شده و در شرایطی که فشارهای اقتصادی سبب کوچک شدن سفره‌ی غذایی بسیاری از خانواده‌ها گردیده، عجبا که در خبرها می‌خوانیم که قیمت «شیشه» نصف شده است! گویی که قاچاقچیان و توزیع‌کنندگان مواد مخدر، فعالیت اقتصادی و حمایت از مصرف‌کننده را بسیار بهتر از مسئولین اقتصادی می‌دانند!
در شناسایی‌هایی که در طرح‌های مختلف جمعیت امام علی از مناطق مختلف کشور انجام شده، همواره شاهد بودیم که در مناطقی که از حداقل امکانات اولیه محروم بودهاند، مواد مخدر در آن جا به راحتی در دسترس بوده است. به نظر می‌رسد که عزمی جدی برای حذف این پدیده‌ی خانمان‌سوز از کشور وجود ندارد که اگر وجود داشت هر روز شاهد تولد نوزادان معتاد نبودیم و هر روز در خبرها از یک فاجعه ی کودک آزاری نمی‌شنیدیم و آمارها خبر از افزایش مصرف در بین دانشجویان و حتی دانش‌آموزان نمی‌دادند.
نهادهای مدنی بارها و بارها متذکر فجایع ناشی از مواد مخدر در کشور شده‌اند. امیدواریم مسئولین بالاخره به حساسیت موضوع توجه کنند و در برابر هجمه‌ی عظیم سوداگران مواد مخدر، جانب مردمانی را بگیرند که قربانی این پدیده‌ی شوم می‌شوند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
Want to join the discussion?Feel free to contribute!