کودکان محروم و بی‌سرپرست و معلول همواره چشم امیدشان به دست‌های بخشنده بوده است. آنان آرزوهای کوچکی را در دل‌های بزرگشان دارند که برای برآورده ساختن آن‌ها و نشاندن لبخندی بر لبان کوچک آنان نیازی به انجام کارهای بزرگ نیست. بسیاری از این کودکان آرزوهای بسیار کوچکی دارند که با کمترین امکانات می‌شود آن را برآورده ساخت.

آیین کعبه کریمان توسط جمعیت امام علی و به پیشنهاد شارمین میمندی نژاد طراحی شد و در در روزهای اعتکاف (۱۳ تا ۱۵ ماه رجب) همزمان با عید میلاد پیشوای نخست شیعیان، امام علی (ع)برگزار میشود. شارمین میمندی نژاد همواره سعی می کنند تا بین مناسبت‌ها و آیین‌های مذهبی و معضلات موجود در جامعه رابطه‌ای روشن برقرار ساخته و به آن ها کارکردها اجتماعی مثبت ببخشد.

این آیین براى نخستين بار در روزهای 24، 25 و 26 تيرماه سال 87 مصادف با ولادت امام علی (ع)، ايام اعتكاف و روزهايى كه گرانى اجناس و كالاها، در اوج خود قرار داشت، در دو قسمت اجرا شد.
بخش اول طرح به نام سه روز ارزانى، به پيشنهاد جمعيت امداد دانشجويى ـ مردمى امام على و همكارى جمعى از كسبه، در نقاط مختلف تهران و برخى شهرستان‌ها ازجمله كرمانشاه به اجرا گذاشته‌ شد. بر اين اساس مغازه داران طى سه روز، به مناسبت ميلاد حضرت على، اجناس خود را ارزان‌تر در اختيار مردم قرار دادند. در این قسمت از طرح درباره‌ی چرایی وجود معضلاتى چون گرانى، فقر، اعتياد و … و چگونگى و نحوه‌ی برخورد مردم با اين سختى‌ها سوالاتى از مسئولان در سایت پرسیده شد.

در بخش دوم این آیین، اعضای فعال جمعیت امام علی (ع)، آرزوهای کودکان محروم، بی سرپرست، معلول، بیمار و کودکان کار را از بیمارستان‌ها و مراکز نگهداری کودکان معلول و بی سرپرست و خانواده‌های محروم و فقیر جمع آوری کردند و به دست معتکفین و خیرین رسانند.

سال 88 آیین کعبه کریمان در بخش جمع آوری آرزوهای کودکان به صورت گسترده‌تر از سال قبل اجرا شد. كعبه‌هايى ازجنس مقوا توسط بچه‌هاى محروم، ناتوان ذهنى، بيمار و . . . ساخته شد و توسط همين بچه‌ها رنگ آميزى شد. آرزوهاى کودکان با دست‌هاى اميدوارشان نوشته و در جان كعبه‌ها نهاده مى‌شد تا معتكفين برآورده‌شان سازند.كعبه‌هاى ساخته شده و پر شده از آروزهاى كودكان، پس از جمع آورى، بين معتكفين در مساجد و ميان ساير مردم پخش شد. براى آن كس كه كعبه‌اى را مى‌گشود، آرزوى كعبه، وظيفه‌اى سنگين بود و براى لحظه‌اى هم كه شده به ايشان ياد آور مى‌شد كه راه آسمان از زمين مى‌گذرد…
سال 88 در ايام اعتكاف و ميلاد امام على حدود 600 كعبه‌ی آرزو جمع آورى و بين خيرين ومعتكفين پخش شد. روز يكشنبه 4 مرداد ماه سال 88 و مصادف با میلاد امام حسین (ع)، همايش پايانى آيين كعبه كريمان « در سالن همايش‌های خانه شهریاران جوان برگزار شد و قسمتی از آرزوهایی که به واقعیت تبدیل شده بود، جمع آوری شد.

آيين كعبه كريمان، سال 89 براى سومين سال پياپى در دو بخش برگزار شد:
بخش نخست: برآورده ساختن آرزوهاى كودكان دردمند، كودكان مناطق محروم، كودكان بيمار، معلولين ذهنى و…(آرزوهاى خود را بر كاغذى نوشته و آن را درون يك كعبه مقوايى قرار مى‌دهند. اين كعبه‌ها در اختيار معتكفين و ساير مردم قرار داده مى‌شود تا هر يك به قدر توان خود در برآورده نمودن اين آرزوها بكوشند.

بخش دوم: عيد با توجه به مسئله گرانى و فشارهاى ناشى از آن بر خانواده‌هاى محروم، جمعيت امداد دانشجويى- مردمى امام علی از كسبه و فروشندگان خواست تا به مناسبت ميلاد مولود كعبه، كالاها و خدمات خود را در ايام نزديك به ميلاد امام على، ارزان‌تر ارائه نمايند.

سال 90 و 91 دو سال پیاپی در روز میلاد مولادعلی (ع) مراسمی توسط اعضای جمعیت و گروه‌های متخصص داوطلب در یکی از محلات حاشیه برگزار شد که طی آن با اجرای جشن و برنامه های مفرح، کودکان این محله‌ها یک روز متفاوت را در کنار دوستان جمعیتی خود تجربه کردند.این برنامه از صبح تا اذان مغرب ادامه داشت و در کنار آن مشکلات خانواده‌ها شناسایی شد تا چاره‌ای برای آن اندیشیده شود.

آیین کعبه ی کریمان در 12 اردیبهشت سال 91 در روستای نوروز آباد احد آباد مستوفی برگزار شد که طی آن گروه‌های داوطلب شامل گروه بهداشت و درمان و پزشکان، مادرانه، گروه محیط زیست، گروه شناسایی، گروه ورزش، گروه کودکان به اجرای برنامه‌هایی از قبل پیش بینی شده پرداختند.
سال‌های بعد نیز آیین کعبه‌ی کریمان همزمان با میلاد مولود کعبه مولا علی برگزار شد. آرزوهای کودکان محروم از سراسر کشور به صورت نوشته و نقاشی کودکان در داخل کعبه‌ها قرار داده شد و طی سه روز مراسم اعتکاف در مساجد بین معتکفین تقسیم شد تا در برآوردن آرزوی کودکان شریک شوند.

در آیین کعبه کریمان سال 95 یک تیم جهت شناسایی مناطق محروم و جمع آوری آرزوهای کودکان به استان سیستان و بلوچستان اعزام شدند. کودکانی که در این مناطق به دلیل محرومیت زیاد آرزویشان فقط درس خواندن بود و یا حتی داشتن چند عدد مداد رنگی…

سال 96 بر اساس پژوهش‌های انجام شده در طرح کریمان، کودکانی که به جبر روزگار به شغل زباله گردی برای امرار معاش مشغول هستند تمرکز داشت. بیش از نیمی از این کودکان در همان گاراژهای جمع آوری و تفکیک زباله محل کارشان سکونت دارند. تقریبا همه‌ی این گاراژها شرایط بسیار نامناسبی داشته و بچه‌ها مجبور هستند به صورت دسته جمعی دراتاق‌های بسیار کوچک و کثیف و با هجوم انواع حشرات جانوران موذی به ویژه موش و فاقد حمام زندگی کنند. تقریبا 35 درصد کودکان آرزو داشتند مثل بقیه همسن و سال‌های خود زندگی کنند و به واقع کودکی کنند، 16.5 درصد از کودکان دوست داشتند درس بخوانند. حدود 15 درصد دوست داشتند شغل مناسبی داشته باشند. تقریبا حدود 13 درصد بچه‌ها یا آرزویی نداشتند یا مفهوم آرزو را نمی‌دانستند. نوجوانان زباله گرد آرزو داشتند مورد تحقیر قرار نگیرند، آرزوی یک کودک زباله گرد این بود که یکی با او حرف بزند و حتی کودک زباله گردی بود که زندگی آنقدر سخت گرفته بود که آرزوی مرگ داشت.

سال 97 آیین کعبه‌ی کریمان با نگاهی ویژه به کودکان زلزله زده کرمانشاه انجام شد.
در دانشگاه شریف آرزوهای بچه ها روی فرفره‌ها نوشته شد و آرزوهای مادی روی فرفره‌های طرح دار و آرزوهای غیرمادی بر روی فرفره‌های ساده
و همایش این آیین نیز در مجموعه اندیشمندان برگزار شد.

اهداف کلی طرح

در طرح کعبه کریمان، چند سلسله هدف به‌طور موازی دنبال می‌گردد.

اهداف اولیه معطوف به کودکان و خواسته‌های ایشان

• ایجاد فضایی برای امیدبخشی به کودکانی که به نحوی به دلیل فقر، بی‌مهری یا بیماری امید خود را به زندگی و برآورده شدن آرزوهایشان ازدست‌داده‌اند و دادن انگیزه و امید به ایشان
• ارزش دادن به رؤیاها و آرزوهای کودکان دردمند.
• انتقال حس محبت و مهر از سمت جامعه به دردمندان که محوریت آن را کودکان تشکیل می‌دهد.
• پر رنگ کردن نقش کودکان در خانواده با برآورده ساختن آرزوهایی که کلیت جامعه را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

اهداف معطوف به جامعه

• کسب دانش اجتماعی و جامعه‌شناختی از تحلیل محتوای آرزوهای کودکان و طبقه‌بندی آن‌ها
• پررنگ سازی نقش و اهمیت کودکان و خواسته‌های آن‌ها در جامعه
• توجه دادن اقشار مرفه جامعه به‌ویژه افراد متدین که در مراسم اعتکاف حاضر می‌شوند به مطالبات و آرزوهای کوچک و دست‌یافتنی کودکان محروم و دردمند که نشان از شکاف طبقاتی در جامعه دارد.
• ایجاد روحیه مشارکت در جامعه برای برآورده سازی آرزوهای کودکان

هدف دینی و آیینی

• افزودن روح عملی به عبادت ایام اعتکاف و سوق دادن معتکفین به‌سوی عبادت‌هایی که در آن جامعه و افراد در رنج مانده آن مغفول نمانند.