آیین هفت سین برکت
هفت سین برکت
همۀ ما خاطرات خوشی از سفره‌های هفت‌سین داریم. هفت‌سین عنصری تفکیک‌ناپذیر از فرهنگ اصیل ایرانی ست که پیوند ما را باگذشتی سرزمینمان حفظ می‌کند و مسیر فرهنگ آیندۀ مان را ترسیم می‌سازد.
اما متأسفانه طی سال‌هایی که از فعالیت جمعیت امداد دانشجویی–مردمی امام علی(ع) می‌گذرد، بارها و بارها کودکانی دیده شده‌اند که حتی معنای تحویل سال و عید نوروز را نمی‌دانستند، چه رسد به آشنایی با هفت‌سین سفره‌های عید! حتماً عمو نوروز، قصۀ تلخ زندگی این کودکان را نمی‌داند که هنوز خوشحال و خُرم می‌آید و سال را تحویل می‌کند و یا اگر حاجی فیروزی باشد، حتماً روایت غم‌بار زندگی این بی‌پناه‌ترین فرزندان آدم را نشنیده که هنوز در چهرۀ سیاهش، لبخندی به پهنای صورت می‌نشیند و دف‌زنان و پای‌کوبان در خیابان‌ها می‌خواند: ارباب خودم چرا نمی‌خندی…؟! شاید هم حاجی‌فیروز، خودش کودکی باشد که هیچ از عید نمی‌داند و لبخندی که بر صورتش نشسته نیز از سر ناچاری‌ست…
حاجی فیروزهای کوچک‌اندام را بارها سر چهارراه‌ها دیده‌ایم. کودکانی که در روزهای نزدیک عید نوروز، فال‌ها و چسب زخم‌ها و کبریت‌هایشان را گوشۀ خانه می‌اندازند و صورت و دست‌ها را سیاه می‌کنند و به خیابان می‌آیند…
آنچه در این میان می‌سوزد و تباه می‌شود، کودکی این فرزندان میهن است. به پدر و مادرهایشان که نگاه کنیم، آیندۀ آن‌ها را می‌بینیم…مادران و پدران ناآگاه امروز، کودکان آسیب‌دیدۀ دیروزند و حال ما باید به شکرانۀ بازوی توانا ذهن پویا، قدمی صحیح درراه ساختن آینده‌ای روشن برای فرزندان آنان برداریم، از آن رو که همگی فرزند این آب و خاک هستند.
اگر عید امسال، تجربۀ شیرینِ نشستن بر سر سفرۀ هفت‌سین را به کودکان کار و خیابان و سایر کودکان محروم شهرمان هدیه بدهیم شاید در فردایی که دور نیست، جوانان و بزرگ‌سالانی سالم‌تر و موفق‌تر در اجتماعمان داشته باشیم. شایستۀ دین و ملیت ما نیست که در شب عید سال نو کودکان اندوهگین باشند و تا وقتی دل معصوم کودکی، زیر بار غم است، سال ما هرگز به سالی بهتر تحویل نخواهد شد.
جمعیت امداد دانشجویی-مردمی امام علی(ع) از سال ۱۳۸۹ با یاری مردم نیکوکار، در آیین “هفت‌سین برکت” در مراسمی به یاد ماندنی، سال نو را در کنار کودکان کار و خیابان و کودکان محروم و بی‌پناه سرزمینمان ایران، تحویل می‌کند.
