«هزینه پشت هزینه برای تحصیل کودکان اقشار آسیب‌پذیر»

هزینه‌ی رنگ‌آمیزی مدرسه، هزینه‌ی صندلی‌های شکسته، هزینه‌ی کلاس مجازی!

روزی که در دفتر آسیب‌های اجتماعی اداره آموزش و پرورش در ساری در تقلا بودم تا تعدادی از کودکانمان را که به علت هزینه‌های تحصیل، در آستانه‌ی ترک تحصیل بودند بدون هزینه‌ی کمک به مدرسه(!) در مدارس دولتی(!) ثبت‌نام کنند، آقای مسئول گفتند: پس هزینه‌های مدرسه را چطور تامین کنیم؟ گفتم: با در نظر گرفتن این‌که تمام بودجه‌ی آموزش و پرورش استان را باد برده باشد، اگر نصف بچه‌های یک مدرسه که دستشان به دهانشان می‌رسد، این هزینه‌ی کمک به مدرسه را پرداخت کنند مدرسه تا پایان سال هزینه‌های جاری‌اش تامین است و لنگ پول یکی دو نفر نیست. گفت: می‌دانی هر مدرسه چقدر خرج دارد؟ هنوز در و دیوار مدارس را رنگ نکردیم. گفتم: آقای محترم! انصاف است عده‌ای در مدارس خوش رنگ و رو درس بخوانند و عده‌ای که توان پرداخت پول رنگ دیوار مدرسه را ندارند مجبور باشند در خانه بنشینند و قید درس و مدرسه را بزنند؟ گفت: خواهر من فقط رنگ و لعاب مدرسه که نیست. مدرسه هزار خرج دارد. هر سال کلی صندلی شکسته تحویل می‌گیریم. باید صندلی جدید بخریم. گفتم: خوب همه با هم روی زمین بنشینند. انصاف است که…

خلاصه با هزار و یک حاضرجوابی از این دست، آقای مسئول راضی شد با تک‌تک مدیران مدارس شخصا تماس بگیرد و اسم و رسم دانش‌آموزان را به آن‌ها بگوید و قرار شد بدون پرداخت شهریه، ثبت‌نام شوند. بعد از قریب به یک ماه دوندگی، بالاخره نفس عمیقی از رضایت کشیدم.

یک ماه بعد، مادر یکی از بچه‌ها تماس گرفت: «شما ما رو مسخره کردید؟ خوب بگید کاری براتون نمیکنیم، ما مگه چیزی از شما خواستیم؟ بچه‌ی من ترک تحصیل میکرد عزتش بیشتر حفظ بود تا الان که روزی ۱۰ بار، معلم اسمش رو با صدای بلند جلوی تمام همکلاسی‌هاش میخونه که چرا کمک به مدرسه نمیدی؟» گفت: «دخترم لج کرده و میگه دیگه مدرسه نمیرم.»
یخ شدم. خجالت کشیدم. من به جای آن مقام مسئول خجالت کشیدم. تا همین یک ماه قبلش پدر و مادرها جلوی اشتیاق بچه‌ها ایستاده بودند و نمی‌گذاشتند مدرسه بروند. حالا مدرسه بلایی به سرشان آورده بود که دیگر خود بچه‌ها تن به مدرسه رفتن نمی‌دادند!

حالا به این فکر می‌کنم که این روزها در کلاس‌های مجازی هم آیا اسم آن‌ها که کمک به مدرسه نداده‌اند در صفحات آموزشی مدارس می‌درخشد؟
راستی آن خانواده‌هایی که با وعده‌ی تامین هزینه‌ی تحصیل راضیشان کردیم بچه‌هایشان به درس خواندن ادامه بدهند، این روزها با هزینه‌ی تحصیل، گوشی هوشمند و بسته‌ی اینترنت که به هزینه‌ها اضافه شده چه باید بکنند؟ مانده‌ایم بلاتکلیف!!!

یادداشت عضو داوطلب خانه ایرانی ساری